از میانِ خانه‌های قدیمی زیادی که قرار بر بازسازی آن‌هاست؛ معمارهای خوش‌ذوقی وجود دارند که به‌سادگی از کنار قصه‌های این خانه‌ها و اهالی آن نمی‌گذرند. یکی از این خانه‌ها، خانه‌ی قدیمی پلاک 6 کوچه مینو در خیابان نوفل‌لوشاتو تهران است که روایتگر داستان خانواده‌ای ارمنیست که در زمان نسل‌کشی ارامنه از گرجستان و ترکیه به ایران مهاجرت کردند و سال‌های زیادی در این بنا سکونت داشتند.
باور گروه معماری (استودیو شیار) که بازسازی این خانه را بر عهده دارد بر این است که ارزش و اهمیت هر بنای قدیمی بیش از آنکه به آجرها و تزئینات و معماری آن باشد، به قصه‌های آن است. این گروه سعی بر بازنویسی قصه‌های تهران از دل چنین پروژه‌هایی را دارند. این خانه قبل از بازسازی و مرمت به مدت دو هفته راوی قصه ساکنین قدیمی‌اش بود و هر آنچه در عکس‌ها می‌بینید وسایلی است که در زیرزمین و جای‌جای این خانه پیداشده است. با مدارکی که از نوشته‌های به‌جامانده پیدا شد، اهالی این خانه یا سال‌ها پیش فوت‌شده‌اند یا هرکدام یا در نقطه‌ی دیگری از دنیا زندگی می‌کنند. این گروه معماری نامه‌ای برای اهالی این خانه نوشتند تا آن‌ها را از این‌که قسمتی از قصه‌ی تهران شده‌اند؛ باخبر سازند؛ اما هنوز آدرس ایمیل یا پستی دقیقی از آن‌ها پیدا نکرده‌اند. آخرین اطلاعات موجود از وضعیت این خانواده‌ها با پرس‌وجو از همسایگان قدیمی آن‌ها به‌دست‌آمده که از سفر یکی از اهالی این ساختمان همراه با دو فرزندش در حدود دو سال پیش به ایران خبر می‌دهد.
