بافته های سنتی از دیرباز در قوم بختیاری جایگاه به خصوصی داشته است و هنرمندان این شاخه معمولا زنان نازک طبعی هستندکه سینه به سینه نقوش گذشتگان را با رویاهای خویش به نسل بعد منتقل می کنند. مجموعه «تاروپودهای ایل» نگاهی دارد به زندگی و آثار این زنان هنرمند.
عکس : معصومه باقری
یک فروشگاه وخیاط خانه در اندیکا که بامدیریت بانوان طراح وخیاط چیره دست این شهرستان اداره میشود.لچک ،کلاه کوچکی ست که باسوزن به «می نا»وصل وبامنجق دوزی مزین میشود.زنان دوطرف موهای خود راکه ترنه نام دارنداززیرلچک با سنجاق به زیرگلوبهم متصل میکنند
پریوش خسروی۴۵ساله درشهراندیکا،بافنده ماهرواستادکارصنایع دستی ازجمله قالی های نفیس است که مراحل مختلف ازنخ ریسی ورنگ آمیزی تاآماده سازی دار وبافت قالی رانیز انجام میدهد.خانم خسروی باآموزش صنایع دستی فرصت های شغلی متعددی رابرای زنان شهرستان وروستاهای مجاورفراهم کرده است
پری کریمی ۵۲ساله ساکن مسجدسلیمان،دوزنده وطراح لباسهای سنتی
اتاق پرو یک فروشگاه لباسهای مخصوص بانوان ایل بختیاری
مسجدسلیمان یکی ازشهرهای استان خوزستان است که هنوزبافت سنتی خود راازجهت پوشش حفظ کرده است ،والبسه مرغوب زیادی درفروشگاه های آن وجودداردکه یکی ازاین لباس ها،شلوارقری است اما درواقع دامنی باچین های شلوغ وخوش فرم میباشدکه فقط زنان، دوزنده آنهاهستند
محدثه ابولپور کلاس پنجم درشهرستان مسجدسلیمان،هنرقالی بافی راازمادرش که مدرس قالی بافی ست، آموخته است
ماه طلا احمدی پیش ازبافت قالی وگلیم، پشم گوسفندان را قیچی کرده بعدازشستشو وخشک کردن باچوب میکوبد تا برای ریسیدن مهیا شوند.معمولاپشم گوسفندان درفصل بهارآغازمیشود
منیژه باقرنیا۵۷ساله که همسرش راازدست داده وسرپرست خانواده محسوب میشود، تاکنون گلیم های مخنلف بارنگهای نگارین وجذاب رابافیده وازین روش اشتغال زایی میکند.
شهنازابراهیمی ۳۵ساله یکی ازبافندگان چیره دست فرش درشهرمسجد سلیمان است که علاوه برفروش هنرهای دستی اش تااکنون شاگردان وهنرجویان زیادی رادرین زمینه آموزش داده است.
بافت گلیم بوسیله بانوی مسجدسلیمانی
ازدیرباز اغلب زنان ودختران درروستای شوگل (ازمناطق اندیکا) به گلیم بافی ،قالی بافی،چهل تکه،لباس های سنتی و… روی آورده اند،به این علت شوگل یکی ازمهمترین مهدهای هنربافندگی ودوزندگی درخوزستان محسوب میشود
بافت چوقابوسیله زن بختیاری درشهرستان اندیکا.این لباس که نوعی کت مردانه ی جلوبازشبیه عباست با،دارخوابیده وظرف مدت ۲۰روز بافته میشود
خانم محبی ۶۷ساله چوقاباف سنتی است.چوقا ازجنس پشم بادورنگ سفیدوسیاه که نمادفرشته نیک واهریمن میباشد واغلب مردان دراستان خوزستان،چهارمحال بختیاری واصفهان آن رادرمجالس رسمی میپوشند
بعضی از زنان بختیاری ازفروش چوقا، هزینه های خانواده راتأمین میکنند
شهربانوعالیوند ۵۷ساله ساکن مسجدسلیمان، گلیم های محلی راپس از بافت میفروشد.بافت گلیم وقالی یکی ازمشاغلی ست که زنان بومی درشهرمسجدسلیمان زآن برای درآمدزایی استفاده میکنند
ماهطلاغلامی ۴۶ساله ساکن روستای تمبی درمسجدسلیمان دربافت شیردنگ های رنگارنگ ماهراست.اوازشیردنگ ها به عنوان گردنبندتزیینی برای اسب وگوسفندان استفاده میکند
مرغزاراحمدی ۵۷ساله ساکن مسجدسلیمان بافنده ی گلیم،قالی،وهنرهای بافتنی قوم بختیاری است
ایران عالیوند ۶۰ساله دربافت قالی دستی مهارت کامل دارد
مرغزاراحمدی ساکن روستای تمبی ازتوابع مسجدسلیمان علاوه بر،بافت قالی وگلیم های رنگارنگ ومتنوع ،نوعی نوارتزیینی محلی را می بافد.این نوار تزیینی رابه گویش بختیاری شیردنگ مینامند
گل زاده کاشانی ۸۶ساله ساکن مسجدسلیمان پشم های گوسفندان رو باپره چوبی میریسد وپس ازریسیدن به بافنده هامیفروشد.