چند روز پیش، زاینده‌رودِ خشک که سال‌ها با بستر بی‌آب خود تصویر خشکسالی را در ذهن‌ها حک کرده بود، با بارندگی‌های اخیر تغییر چهره داد. رشد گیاهان خودرو در برخی نقاط کف رودخانه، آن را به دشتی سبز تبدیل کرده بود، انگار طبیعت به‌رغم همه محدودیت‌ها، راهی برای حیات پیدا کرده است. البته این سرسبزی در تمام بستر رود دیده نمی‌شد و بیشتر در حوالی سی‌وسه پل به چشم می‌آمد، جایی که توجه بسیاری از مردم را به خود جلب کرد.
روز سیزده‌بدر، همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، بسیاری از خانواده‌ها زاینده‌رود را به‌عنوان مقصد خود انتخاب کردند. فرش‌ها بر روی سبزه‌های تازه‌روییده پهن شد، بساط پیک‌نیک به راه افتاد و صدای خنده‌ها در سکوت بستر رود پیچید. بیشتر افرادی که به اینجا آمده بودند، از قشر زحمتکش و کم‌برخوردار جامعه بودند؛ آن‌ها که شاید کمتر امکان سفر به مناطق گردشگری را دارند و این فضای سبز غیرمنتظره، فرصتی برای گذراندن یک روز خوش در کنار خانواده برایشان فراهم کرده بود.
در کنار این جمعیت، برخی افراد هم بودند که روز سیزده‌بدر را به شکل دیگری سپری می‌کردند. عده‌ای در میان این فضای سبز تازه‌روییده به بازی بسکتبال مشغول بودند، گروهی دور هم جمع شده بودند و با نواختن موسیقی، لحظات شادی را رقم می‌زدند. این تصاویر نشان می‌داد که طبیعت زنده، حتی در سخت‌ترین شرایط، می‌تواند بستر شادی و همبستگی باشد.
در این میان، برخی بدون توجه به لطافت این پوشش سبز، با موتورسیکلت به دل آن زدند، آتش روشن کردند و ردی از زغال و خاکستر بر جای گذاشتند. اما بسیاری دیگر تلاش کردند تا این طبیعت موقت را حفظ کنند و کمترین آسیب را به آن بزنند.
.
عکس : مهدی زرگر
همه عکس‌ها | https://doorbin.net/THRYT
.
